ما نیاز به سند چشم انداز از یک دنیای بهتر پس از COVID: به اشتراک گذاری با شما

سه هفته قبل از انگلستان آغاز شد مستند نیویورک تایمز در مقاله منتشر شده توسط دانشگاه هاروارد مورخ هانا مارکوس تحت عنوان "چه طاعون به ما آموزش می تواند در مورد کوروناویروس'. این standfirst – "ما نیاز به گارد در برابر بیگانه ستیزی و آزار و اذیت به وجود آمد که در طول شیوع آن بیماری مخوف" زده آشنا وتر برای مربیان و بسیار نزدیک به خانه.

در قرون وسطی یهودیان متهم شدند مسمومیت چاه و آوردن طاعون به اروپا است. قرنطینه اقدامات برای مهاجران معرفی شدند در نیویورک پس از شیوع در اواخر قرن 19 اصطلاح "کمربند sanitaire' در اصل با بیان این جغرافیا از تبعیض نژادی به همان اندازه آن را به عنوان کنترل بیماری است. در سال 2020 به هدف شده است متفاوت است.

در طول ماه های ژانویه و فوریه ما دریافت گزارش از همکاران و همسالان خود مورد آزار و اذیت دانش آموزان چینی را تجربه. این شامل این jeers و توهین به آنها در مورد کسب و کار روزانه خود. یکی UCL دانشجو از سنگاپور بود مورد ضرب و شتم شدید در خیابان آکسفورد; حمله خود او را متهم شخصا از آوردن coronavirus به انگلستان است. جای تعجب نیست که بسیاری از دریافت این تماس به بازگشت به خانه آنها فرار کرد. هزاران نفر از دانش آموزان ترک لندن و در بدو ورود در کشورهای خود بسیاری از آنها در قرنطینه قرار داده شده که در آن آنها محروم از تلفن همراه و دسترسی به اینترنت و تماس از دست رفته با دانش آموزان همکار خود را.

البته چنین سوء استفاده شد و نه محدود به دانشگاه لندن دانش آموزان است. در سراسر جهان آسیایی که آن را تحمل. Coronavirus یا COVID-19 نیز برچسب 'ووهان آنفولانزا با رئیس جمهور آمریکا توصیف آن به عنوان یک "چینی virus". کلمات سلاح: مرکز تحقیقات پیو آخرین نظرسنجی از مردم چگونه در ما تصور یک پست-همه گیر در جهان ثبت شده است که دو سوم از آنها در حال حاضر نگه دارید و منفی نظرات در مورد چین است.

در دیگر نقاط جهان گروه های مختلف شده اند قیری با اتهام تبلیغ COVID-19. در هند آن را مسلمانان در پاکستان احمدی در اشتباه هستند; و همسایگان خود را شارژ ازبک با ایجاد این بیماری همه گیر. بیشتر بسیاری از رهبران پوپولیستی را ضبط کرده و بر جمعی از ترس به معرفی اقدامات اضطراری که شامل تعلیق پارلمان و محدود کردن آزادی های مدنی بسته کردن مرزها و خفقان را در رسانه ها. سرکوب نهادهای دموکراتیک کمی برای مقابله با کلیشه های منفی و اشکال جدیدی از بیگانه ستیزی که مارکوس هشدار.