COVID-19 بارسلونا و مهاجران: این شهرستان به عنوان یک پناهگاه در زمان عدم اطمینان ؟

اما این رهبری ساخته شده بر پایه یک استراتژی بین المللی شهر است که پس از اواخر دهه 1980 زمانی که بارسلونا نقش برجسته ای در ایجاد Eurocities. چنین استراتژی تسهیل ایجاد در 2000s ایالات شهرها و دولت های محلی در سازمان (UCLG) —که مقر آن در شهر و یا اسپانیایی شبکه فرهنگی شهرستانها (RECI) است که وابسته به شورای اروپا.

یک سوم و پاسخ نهایی اشاره به ساخت و ساز از یک حکومتداری محلی, مدل های اطراف مهاجرت و ادغام بر اساس سیاست های نوآورانه افزایش ظرفیت ها و ویژگی های قوی آب و هوا از همکاری با محلی مدنی بازیگران از طریق زمان. در مورد بارسلونا شهر سرمایه گذاری در transversal سیاست زیر چتر استقبال از مهاجران و پناهندگان و همچنین در عادی سازی این تنوع فرهنگی است که حضور خود را به ارمغان می آورد. این است که ما چگونه دیدن یک بیانیه از قصد در تصویب یک چارچوب فرهنگی برای هدایت اقدامات شهرداری در زمینه ادغام پس از 1990s و یا در خلقت و در سال 1989 از خدمات مراقبت برای مهاجران, مهاجران و پناهندگان (SAIER) برای اولین بار در نوع خود در کشور اسپانیا است. این ویژگی های ظرفیت نیز آشکار 2015 پناه شهر طرح که در آن بارسلونا ارائه شده به میزبان پناهندگان فرار از درگیری های سوریه به عنوان به خوبی به عنوان کسانی که ممکن است آمدن به شهر در آینده است.

این ویژگی های ظرفیت می تواند به خصوص مفید آنها نه ریشه در شبکه متراکم از محله مهاجر و نهادهای اجتماعی است که کار هر روز برای اطمینان از ورود مهاجران و خانواده خود را در شهرستان. تعهد به توسعه ی همکاری با بازیگران مختلف دارای نفوذ حکومت داری محلی که در آن آب و هوا از گفت و گو و همکاری غالب —بدون اختلاف. یک مثال از این است که در وجود از سال 1997 از CMIB که توصیه شورای شهر در مورد مسائل مربوط به مهاجرت و به ارمغان می آورد با هم نمایندگان مهاجران نهادهای اجتماعی شهرداری و شورای سیاست افسران.

بحران تولید شده توسط این بیماری همه گیر است که یک پنجره فرصت است که می تواند بار دیگر شهرستانها به عنوان نهادهای اداری است که به دنبال یک سلسله مراتبی منطق اما به عنوان تمام عیار بازیگرانی که می توانید تعیین کنید که چگونه ما درک شمول و حقوق صاحبان سهام از نزدیکی. اقداماتی که بارسلونا گرفته در زمینه مهاجرت در میان همه گیر در حال محصول یک تاریخ طولانی است که به دنبال فضاهای باز برای شهرستان به صدا در حمایت از مهاجران است. مدل پیشنهاد شده در این زمینه نشان می دهد بیش از همیشه نقش است که شهرها را به عنوان سخنگو برای حقوق مهاجران, پناهندگان و خانواده خود را. شهرها به عنوان بازیگر بلکه به عنوان عرصه که در آن گروه های مختلف همگرا عمل می کنند به عنوان نوآورانه اشخاص که پیشبرد مواضع مشترک در حمایت از کسانی که یک بحران از این ابعاد را پشت سر گذاشت.