چه از نظر اخلاقی اشتباه است با تبعیض ؟ یک Kantian تحلیل

ما نمی رسند در هر دانش نظری مربوط به آزادی با توجه به کانت چرا که دانش ما محدود است به جهان از پدیده و یا ظاهر. به حدی که دانش ما محدود است پدیده هیچ چیز در جهان از جمله خودمان رایگان است – به عنوان کانت مشاهده: "[اگر] من تنها یک بخش از جهان از حس و [همه اعمال و رفتار من] خواهد بود فرض را مطابق تماما به قانون طبیعی از خواسته ها و تمایلات یعنی به پیروی از قانون دیگری از طبیعت است."

اما آن را نیز از آنجا که دانش ما محدود است که ما مجاز به خودمان فکر می کنم به عنوان رایگان; و در واقع به خاطر اخلاق ما را به. ما نمی دانیم که آنچه ما در خودمان, پس به صحبت می کنند: "حتی در حالی که به خود انسان نمی تواند ادعای cognize آنچه که او در خود را ،" – ما می توانیم می دانم که همه چیز را در خود و یا جهان به عنوان noumena. و از آنجایی که ما نمی دانیم آن است که ما به عنوان noumenal موجودات.

استقلال و آزادی

چه پس از آن از نظر اخلاقی اشتباه است با تبعیض از یک Kantian نظر? هنگامی که ما تبعیض علیه افراد چه ما به طور موثر انجام است گفت: این فرد یا گروهی از مردم فاقد ارزش اخلاقی. ما باید ارزش اخلاقی از آنجا که ما باید از این ظرفیت برای استقلال یا آزادی. است که چرا یکی به درمان همیشه به عنوان یک پایان در خود دارد چرا که ما منطقی عوامل قادر به اقدام بر اساس یک قانون است که دلیل خود ميوه ها. زمانی که من تعصب در برابر کسی که من آگاهانه یا نه انکار ظرفیت خود را برای آزادی اخلاقی.

اما ما نیز دیده می شود که کانت منکر آن است که ما می توانیم هر گونه دانش در مورد دیگران و یا حتی خودمان. هنگامی که من انکار دیگر ظرفیت برای استقلال, من فرض کنید یک دانش من ندارند. من باید فرض کنیم که تمام موجودات عاقل قادر به آزادی و مانند آنها دارای بی نهایت با ارزش است. تبعیض از نظر اخلاقی اشتباه است و سپس به دلیل آن است که مبتنی بر یک فرض نادرست – یعنی که من واقعا می دانید دیگر.

کانت می آموزد که ما باید به اذعان محدودیت دانش بشری. زمانی که من تشخیص می دهم که دیگر به عنوان یک noumenal بودن کسانی من باید اعتراف که من بیشتر از این نمی توانیم انکار آزادی خود را پس از آن من می توانم انکار خود من است. و اگر آنها آزاد هستند و سپس آنها دارای بی نهایت ارزش خود و درمان باید به عنوان پایان-در-خود را و هرگز به سادگی به عنوان یک وسیله.

بی نهایت ارزش

از یک Kantian نظر تبعیض بر اساس نژاد یا مذهب یا جنسیت – است و اساسا اشتباه است. این اشتباه است که اول از همه به دلیل آن است که dehumanizing یک محرومیت از کرامت انسانی. زمانی که من به لحاظ نژادی قائل هستم انکار فرد ذاتی خود ارزش من در واقع انکار خود را راست وجود داشته باشد که آیا من آن را می دانم یا نه. قانون اخلاقی خواسته که من درمان هر فرد به عنوان یک فرد آزاد در برابر هر کس دیگری. اگر قانون اخلاقی کمک های مالی هر یک از ما یک نوع بی نهایت ارزش آن را عطا کند به کسی که بیشتر به ارزش بیش از هر کس دیگری.