اجتماعی فاصله میان دولت و مهاجران فقیر در هند

برای بسیاری از مهاجرت ارائه می دهد یک راه برای فرار از هتک ابرو از طبقه مبتنی بر سلسله مراتب. با این حال حتی اگر دایره کار مهاجران اغلب سفر فاصله زیادی از خانه های روستایی به شهرها برای یافتن کار را نادرست تفسیر حرکات خود را به صورت 'حرکت' به یک منطقه شهری و یا به عنوان هر گونه به سمت بالا تحرک اجتماعی. تقریبا همه مهاجرت به منظور ارائه یک منبع جدید درآمد برای یک خانواده فقیر به خانه یک خانواده که حمایت حیاتی است برای آنها را به مهاجرت در همه. درآمد آنها برای پیدا کردن کافی نیست به کل این خانواده با آنها و مانند آنها به طور جدایی ناپذیری محدود به جایی که آنها آمده است. آنها ممکن است سفر به عقب و جلو در عین حال خانواده های آنها هرگز قادر به ترک روستا و یا پیوستن به آنها را در شهرستانها.

اجتماعی فاصله توسط/ از دولت

مودی اعلام به سرخپوستان دقیقا چهار ساعت برای آماده شدن برای این مستند. با کمی اطلاعات قابل اعتماد در دسترس کارگران مهاجر مانند هر کس دیگری – می خواستم با خانواده های خود را در خانه های روستایی در طول این زمان بحران. برای بسیاری کمی وجود دارد انتخاب به عنوان فرصت های اشتغال در شهرهای shrivelled تا صاحبخانه آنها را تهدید به اخراج از خانه های خود را با توجه به قریب الوقوع عدم پرداخت اجاره و بازارها تعطیل و بدون آنها گرفتن یک فرصت برای خرید مواد غذایی ضروری لازم برای بقای خود. به عنوان خدمات حمل و نقل تعطیل آنها مجبور به انجام سفر خود را با پای تراورس صدها اگر نه هزاران کیلومتر به خانه.

در طی چند روز آینده ملی و بین المللی روزنامه گزارش هولناک داستان از کارگران مهاجر بودن مورد آزار و تحقیر و مورد تعرض وحشیانه توسط دولت هند. یک ویدئو جدیدی از پلیس accosting کارگران مهاجر در راه رفتن از جامو به بیلسپور از طریق Badayun در اوتار پرادش, ضرب و شتم آنها را و آنها را وادار به ادامه سفر خود جهش مانند قورباغه است. یکی دیگر پدید آمده از پلیس پاشش کارگران مهاجر در بازگشت به خانه های خود در اوتار پرادش را در بریلی ضلع منطقه دستور داده و سپس با اسپری مواد ضد عفونی کننده شیمیایی ظاهرا برای پاکسازی آنها.

بیش از 200 نفر کشته شده اند در تلاش برای رسیدن به خانه های خود. برخی – مانند 39 ساله Ranveer Singh – سقوط با توجه به خستگی راه می رفت با داشتن 200 کیلومتر بر پا زیر 35 درجه سانتیگراد است. دیگران – مانند هجده ساله Lauram Bhagora – اجرا شد بیش از سرعت وسایل نقلیه در بزرگراه ها. یک سال بود که در میان چهار نفر کشته در آتش به عنوان آنها راه می رفت از طریق یک جنگل از آنجا که هیچ موتوری حمل و نقل در دسترس بود. در شانزده مهاجران بودند mowed پایین توسط یک قطار سرعت زمانی که آنها به خواب رفت روی ریل قطار به علت خستگی. اخیرا کارگران مهاجر سرنشین ویژه Shramik قطار آغاز شده توسط دولت در اثر گرسنگی و کم آبی پس از نه غذا و نه آب در دسترس بود. یک زن در یکی از این قطار جان به زودی پس از alighting در مقصد ایستگاه نیز به دلیل گرسنگی و کم شدن آب بدن: روده-تصویری غم انگیز بوده و گردش او کمی کودک نو پا به شدت در تلاش برای بیدار کردن او.

در تقابل با نشاط است که با هند airlifted در هزینه های عمومی, صدها نفر از شهروندان آن رشته در خارج از کشور, دولت هند تعصب علیه داخلی نیروی کار مهاجران در حال خودنمایی است.

چنین تعصب enmeshes با تبعیض اجتماعی است که کارگران مهاجر مقابله با هر روز از زندگی خود را. در واقع حفظ فاصله اجتماعی جدایی ناپذیر است و به کلاس و طبقه تبعیض نژادی است که نفوذ اجتماعی زندگی است. کارگران مهاجر که در صورت چنین تفکیک حساب خود کاست و مذهبی ریشه می گفت جای خود را در سلسله مراتب اجتماعی اغلب به اندازه کافی. حتی اگر آنها ممکن است درونی از جمله سلسله مراتب کلاس/طبقه مرمت است که هند شاهد در سال های اخیر آنها را وادار به دروغ پایین. هند دولت اسمی سکولار و سوسیالیستی بارها و بارها امتیازات و منافع و آرمان های آن 'عالی' تا طبقه/class سلسله مراتب در هزینه از کسانی که 'پایین' پایین. اگر چه سازمان های غیر دولتی پا به ارائه مواد غذایی و سرپناه برای بسیاری از مهاجران در نتیجه ارائه برخی از آنها را یاری سهولت با که دولت هند تمرین های اجتماعی فاصله برابر داخلی آن مهاجران زمانی که آنها نیاز به حمایت دولت بیشتر خود را نشان می دهد عمیقا ریشه ساختاری دارد.