رازهای ناشناخته کاشی معرق

کاشی کف چینی به دلیل قابلیت ضدآب و ضد حیوانات خانگی بسیار محبوب است. کارایی عالی برای تعمیرات: قابلیت اجرای آن به صورت مستقیم روی کاشی و سنگ و سطوح مختلف، موجب شدهاست عایق پایه سیمانی محبوبترین مجریان و پیمانکاران آببندی باشد. ساختمان شوادان در یک بنای مسکونی در دزفول به صورت دو بخش مجرای اندرونی و بیرونی است که امکان دسترسی هریک را تنها در محدودهٔ خود میسر میسازد و به ندرت میتوان ارتباط این دو را در زیر دید که اکثراً این ارتباط جهت تهویه است. ↑ کوشک احمدشاهی در اواخر دوره قاجار به عنوان خوابگاه ییلاقی احمدشاه در میان باغ نیاوران با مساحت ۸۰۰ متر و در دو طبقه ساخته شد. کلمبیا برای پرتاب از مرکز پرتاب پایگاه فضایی کندی در ساعت ۱۱:۰۰ به وقت شرق ایلات متحده، روز ۲۲ آوریل آماده شده بود. با توجه به عوامل ناسازگار اقلیمی این منطقه، استفاده از سطوح زیرین زمین، موجب استفاده از شبستان و شوادان شده و زندگی کردن در گرمترین روزهای تابستان در هوایی معتدل را امکانپذیر کاشی تبریز میکند. از درون نیز همین لوزیها پر از شعر با نقش گل و برگ و پیچک، با کاشی معرق تزیین شدند که همگی به شاعری خیام اشاره دارند.

آنچه قوچان را متمایز از سایر شهرهای خراسان کرده است بدون شک موسیقی محلی آن است. دربارهٔ گذاشتن نام شودان بر روی این زیر زمینها باید ذکر شود که در مناطق کویری کلمهٔ شبو به معنای زیر استفاده می شده است. سیستم های قدیمی تر از پرتوهای گاوسی شکل استفاده می کردند که این پرتوها را به صورت شطرنجی اسکن می کردند. به دلیل نیاز به سرعت زیاد در تولید قلمکارسازی به صورت فعلی یعنی استفاده از قالب برای کلیه طرحها و نقوش متداول شد و قلمکار نقاشی که باعث پیدایش قلمکاری امروزی شد در قهقرای نابودی قرار گرفت. روش تشکیل کاشی به این صورت است که سفال قالبگیری شده در کوره و حرارت بسیار بالا پخته میشود و سپس روی آن را با لایهای از لعاب که شبیه به شیشه است میپوشانند. دان تشکیل شده و به معنای جای تاریک است. ↑ "Definition of BLADESMITH" (به انگلیسی). ↑ فروزانی، سلجوقیان از آغاز تا فرجام، ۴۶۸. ↑ فروزانی، سلجوقیان از آغاز تا فرجام، ۴۳۶،۴۳۷. ↑ فروزانی، سلجوقیان از آغاز تا فرجام، ۲۳۸. ↑ کمال الدین حلمی، دولت سلجوقیان، ۲۳۸.

↑ کمال الدین حلمی، دولت سلجوقیان، ۲۴۲. حلمی، احمد (۱۳۹۳). دولت سلجوقیان. مشرق نیوز. ۲۶ مهر ۱۳۹۳. اوزگودنلی، عثمان غازی (۱۳۹۳). ↑ اوزگودنلی، تاریخ جامع ایران جلد هشتم، ایران در عصر سلجوقیان، ۶۷۹٬۶۷۸. تاریخ جامع ایران، دنباله آل بویه و ایران در عصر سلجوقیان. ↑ جعفریان، تاریخ ایران اسلامی از طلوع طاهریان تا غروب خوارزمشاهیان، ۳۱۷. شوادان این خانه که در محله دلدل شوشتر قرار داشت، پس از رسیدن به پاگرد اول در عمق سه متری، به سه راه مجزا تقسیم می شد که هر کدام از پله ها افراد را به طرف شوادانی خاص هدایت می کرد. شوادان یا شوادون، زیرزمین عمیقی است که در عمق چندین متری زمین ساخته میشود و در معماری جنوب غرب ایران بویژه در شهرهای شوشتر ، دزفول بهعلت شرایط آب و هوایی گرم و مرطوب حاکم بر آنجا مرسوم بوده است. شوادان که از آن با شبادان نیز نام برده شدهاست، در سطحی پائین تر از شبستان قرار میگیرد و به منزلهٔ زیرزمین عمیقی است که دمای مناسب برای زندگی در اقلیم گرم را مهیا میکند. صبا برای تلفیق هجاهای بلند و کوتاه شعر و تکیه و آکسانهای کلام با موسیقی، از روش آرشهکِشی و انگشتگذاری ابداعی خود بهره میگرفت و برای هر گوشه از دستگاههای موسیقی، شعرهایی با وزن منطبق و مناسب با آن نغمه پیدا کرده بود.

گذشته از همه اینها عظمت و جلال تکیه بیشتر به سبب مراسم پرشکوهی بود که به نام «تعزیه» در آن برگزار میشد. در گذشته برای تأمین آب شهر، دست به حفر قناتهایی می زدند که نیاز محلهها را برطرف سازد. افرادی که وضعیت مالی خوبی داشتند شوادان را به دو بخش زنانه و مردانه تقسیم می کردند و یا اینکه همچون خانه بوریاچین دو یا سه شوادان در کنار هم می ساختند. در گویش شوشتری با واژه ای به نام شوینه (shovina) نیز بر می خوریم که به معنی آب خنک شده از خنکای شب و کوران هوا است که ریشه ای نزدیک با موضوعیت شوادان و واژه آن دارد. این شوادان در شوشتر در مجموعه خان قرار دارد. شبستان غربی که پوشش آجری دارد و بیشتر بروی آن کار شده و زیباتر است، طاق این شبستان بر روی ستونها سنگی و با طرح مارپیچ بر روی آن در دو ردیف ششتایی و به تعداد دوازده عدد به نیت «دوازده امام» قرار گرفته است و همچنین این شبستان دارای هفت درگاه که آن را به صحن مسجد مرتبط میکند، با هفت در چوبی با شیشههای رنگارنگ میباشد.