پلیس متحده همه گیر و پایان دانشگاه

پیشرفت های فن آوری ممکن است کمک به نگه داشتن ما متصل, اما آنها نمی تواند جایگزین چهره به چهره در ارتباط است. جامعه برگزارکنندگان و فعالان این را می دانند. Paulo Freire, بزرگ برزیل, مربی این را می دانست. و انسان شناسان این را می دانند. ما به این زمینه و پیدا کردن که در دفاتر ما و در سمینارهای ما ما پرسیدن سوال اشتباه است. ما کشف کنند که آنچه ما به عنوان خوانده شده در کتاب های, گزارش های خبری, و یا نظر قطعات را نمایندگی نمی کند, تجربیات یا نظرات از مردم بر روی زمین. ما متوجه است که این مهم مکالمات را در محل پس از مصاحبه رسمی به پایان می رسد راه رفتن را از طریق خیابان نشسته بر نیمکت پارک به تماشای بازی کودکان و یا در پشت اصطبل در بازار است.

اسطوره نظم و قانون

مانند افرادی که قتل فرستاده امروز معترضین به خیابان های معترضان برآورده شده است توسط وحشیانه پلیس تاکتیک نظامی پاسخ و تهدیدات بیشتر سرکوبگر و خشونت. آنها آمده اند در اعداد بزرگ به خطر انداختن زندگی خود را در میان یک در حال همه گیر. آیا تصور کنید برای یک دقیقه است که پلیس دولت و پایان دانشگاه متصل هستند.

چه پلیس برای بعد از همه ؟ چه هدف از این دانشگاه ؟

ممکن است ما را به این باور رسیده اسطوره نظم و قانون: ایده این است که قوانین وجود دارد برای محافظت از همه ما برای حفظ آرامش و وضوح به طوری که ما می دانیم چه کاری انجام دهید و می توانید همه را در مورد زندگی روزانه ما است. برای اسطوره را نگه دارید آن را به عناصری از حقیقت است. ما – حداقل برخی از ما – باید احساس حفاظت شده توسط قوانین تایید توسط پلیس و نظام عدالت کیفری. اما هدف از تعیین خاص به عنوان 'جنایتکار' نزدیک تر است مربوط به حفاظت از سلسله مراتب اجتماعی و اقتصادی سیستم نسبت به حفظ حقوق هر شهروند است. 'جرم' است که همیشه به لحاظ اجتماعی ساخته دسته که هدف اصلی است برای محافظت از نظم اجتماعی. به یاد بیاورید که کلمه "نظم" نیز به معنی مرتب کردن و ترتیب. چه تعداد به عنوان "جنایتکار" در جامعه ما هستند کسانی که عمل می کند که دیده می شود به عنوان تهدید به مالکیت خصوصی به سود و انباشت ثروت توسط چند در بالا.

ثروتمندان ثروتمندتر و فقرا ، انسان موضوع است که سیستم های اجتماعی بستگی دارد که مناسب است به سیستم' اهداف به دولت و پروژه های اقتصادی آن سیستم. در مورد معاصر ایالات متحده به این معنی که یک بی وقفه کارآفرینی, تمایل, خود, گرا را به بی نهایت مصرف تولید مازاد در کنسرت با چشم انداز بی پایان رشد اقتصاد است. مردم فقیر هستند مناسب نیست به چنین پروژه هایی است. آن است که هیچ اشتباهی است که اقدامات خود را تبدیل به طبقه بندی به عنوان "جنایتکار" و خطرناک است. آن است که هیچ اشتباهی است که آنها با پر کردن زندان ها و زندان ها که خود را در حال حاضر تبدیل به سود کسب و کار. البته فقر و نژاد همیشه isomorphic. نژاد پرستی مانند بیگانه ستیزی و یهودستیزی همجنسگرا ستیزی, اسلام هراسی, زن ستیزی و بیشتر طول می کشد در یک ویرانگر زندگی خود را. همه این "خطرات" ترویج ترس و نفرت در یک اقتصاد که در آن precarity تبدیل به هنجار شده برای بسیاری از مردم است.

دانشگاه خطر و ترور

اما دانشگاه به طور بالقوه می تواند خطرناک باشد برای این منظور از جامعه است. و یا حداقل برخی از عناصر دانشگاه می تواند مخاطره آمیز برای نظم اجتماعی و ثبات است. کسانی از ما که آموزش در مورد نژاد پرستی و خشونت ساختاری ارائه ابزار تجزیه و تحلیل برای درک "ابتذال حقوقی" و مشکل با دسته ها مانند "جنایی" و "تروریست". ما به طور بالقوه یک تهدید برای این منظور از همه چیز.

در کالج هنرهای لیبرال و علوم, بزرگترین بسیاری از منابع مالی خارجی می آید از وزارت دفاع است. برخی از این بودجه برای توسعه بهتر سخت افزار نظامی. برخی از آن ها برای مطالعه "تروریسم است." اما ما که سوال تعیین "تروریستی" و نقطه برای مثال به داخلی دولت ترور عدم مراقبت های بهداشتی ترور, مواد غذایی, کویر, ترور, اقتصادی, ترور جنسیتی و racialized ترور هستند واجد شرایط برای کمک های مالی از جمله. دانشگاه به طور فزاینده ای وابسته به سرمایه گذاری خارجی.

شرکت های خصوصی بزرگ را به صندوق پروژه که پیشبرد منافع خود. آنها را برای کمک به توسعه برنامه های که پشتیبانی بازاریابی و نظارت سود و نظم و انضباط. اما کار ما – هر دو آموزش و پژوهش – پشتیبانی نمی کند دولت و یا پروژه های شرکت های بزرگ. ما یک تهدید مگر ما باقی می ماند بسیار کوچک و در خدمت صرفا به عنوان یک figleaf محافظت می کند که اسطوره از فرصت های برابر و عدالت برای همه است.

این بیماری همه گیر خواهد شد تنها افزایش سرعت و شدت در حال رشد دولت پلیس. قبل از شما آن را بدانید ما در علوم انسانی و ما که آموزش تفکر انتقادی و ما که تجزیه و تحلیل خشونت از سیستم های که در آن ما زندگی می کنند خواهد بود تحت فشار قرار دادند گذشته ما در حال حاضر موقعیت های به حاشیه رانده شده و دور انداخته در مجموع به عنوان دانشگاه تبدیل به چیزی جز دیجیتالی آموزش سازمان که تنها نقش کارکنان دستگاه.

این دانشگاه در معرض خطر

ما دانش و تخصص خواهد بود کالایی و هموژن. دانشگاه به عنوان ما آن را می دانم یا از آن شناخته شده اند در معرض خطر است. اگر ما شرکت در تلاش برای ثابت کند که حاضر آموزش و پرورش است فقط به عنوان خوب به عنوان آموزش در فرد ما در شرکت خود ما بودند. وجود دارد در حال حاضر شده است حرکت می کند به ترویج آنلاین آموزش برای سود سازمان دیده ایم با MOOCs از مکان هایی مانند هاروارد و MIT. اگر ما حرکت به تمام در خط ما – کلاس مدرسان – تبدیل خواهد شد اضافی. شرکت های بزرگ را تصور پیشرفته دوره ای که اجرا خواهد شد توسط یک underpaid نیروی کار است. البته ما مطالب را گرفته و به عنوان اموال دانشگاه و یا به فروش می رسد دوباره به خصوصی آموزشی شرکت های بزرگ. و زیبایی ها و مزایای مردم نشست و تبادل ایده ها از دست خواهد رفت.