مردم در جنوب جهانی لازم نیست بدهی آنها نیاز به یک سیستم جدید

"کسانی که منجر به بدهی شد, قمار, به عنوان اگر آنها در یک کازینو و... وجود دارد صحبت از بحران است. هیچ. آنها قمار. آنها را از دست داده... ما نمی توانیم به بازپرداخت بدهی چون ما چیزی به آن پرداخت ، اگر ما پرداخت نمی کند ما وام نمی خواهد بمیرد. ما می تواند مطمئن باشد که. از سوی دیگر اگر ما پرداخت آن است که ما چه کسی خواهد مرد. که ما می تواند به همان اندازه مطمئن است."

– توماس سانکارا 1987

سازمان بهداشت جهانی پیش بینی آفریقا خواهد بود که بعد از epicentre برای این ویروس کشته شدن بیش از 300,000 زندگی و خروج از 30 میلیون نفر در فقر است. در مواجهه با چالش های غیر قابل عبور نیست و محتمل است که بسیاری از دولت ها در جهان جنوب را به حال هیچ چاره ای اما به طور پیش فرض بر روی بدهی های خود را تا به حال 76 از فقیرترین کشورهای جهان شده است ارائه شده متوسط اندازه گیری امداد توسط G20 متحده در فرم از یک سال تعلیق در بازپرداخت بدهی های هفته گذشته است.

دور از بزرگ 'زمین', COVID-19 در معرض و عمیقتر اجتماعی و نابرابری اقتصادی. به قول معروف آهنگ توسط Gil Scott Heron 50 سال پس از ارسال انسان به ماه, هنوز هم وجود دارد زندگی مردم در shacks بدون توالت و یا آب در حال اجرا. این لحظه ای مهم برای بررسی درنده سابقه بدهی و نقش آن در کمک به این بی وجدانی دولت نابرابری جهانی.

با توجه به میزان سلامت عمومی را با بحران مواجه شده توسط دولت فاقد ابتدایی ترین زیرساخت ها و منابع این تسکین موقت از هیولا بار بدهی است و تقریبا به اندازه کافی. وام دهنده متحده به خوبی آگاه هستند که چوب آنها را نگه دارید کم رنگ در مقایسه با کشنده نابسامانی COVID-19. اما برای آن بخش بانک جهانی تصمیم گرفته است برای نگهداری به آن چوب. در پاسخ به فشار از دولت چین برای بانک جهانی به دنبال در G20s قدم به قدم رئیس David Malpass به رسانه ها گفت که چنین استراتژی را کاهش موسسه "اعمال نفوذ ظرفیت" و افزود که این امر می تواند مخل به مردم فقیر در سراسر جهان است.

بر خلاف این رفیع ادعای بانک جهانی و صندوق بین المللی پول را برای چندین دهه مورد استفاده خود را به "اعمال نفوذ ظرفیت" به زور دولت به فروش دارایی های عمومی و خصوصی خدمات ضروری است. خود را تعدیل ساختاری برنامه ها که عمدا محدود توانایی بدهی تحمل متحده برای ساخت موثر خدمات عمومی به طور مستقیم مسئول مبرم دولت به مردم فقیر در جنوب جهانی خود را در امروز.

پس از 1990s بانک جهانی دارای نقش محوری در ترویج استراتژی های به خصوصی سازی منابع آب و خدمات به عنوان بخشی از شرایط و ضوابط دریافت کننده کشور است. برای مثال در اواخر 1990s, بانک جهانی, مشاوران به عنوان مشاوران به Suharto دولت در اندونزی در طول دو سال بسته درب روند مذاکرات با شرکت های چند ملیتی شرکت های آب که منجر به بسیار سودآور خصوصی قرارداد برای آب خدمات امتیازات در شهر جاکارتا است. شرکت های خصوصی تضمین شده بودند 22 درصد بازگشت سرمایه گذاری خود را از طریق یارانه های دولتی که درآمد و سقوط کرد. این بانک جهانی-میانجیگری تنظیم تنظیم صحنه برای گزاف تعرفه disincentivized گسترش خدمات به کم درآمد محلات و چپ دولت مرکزی با یک بدهی است که تخمین زده شده برای رسیدن به 1.9 میلیارد دلار تا سال 2022. با وجود خدمات آب بودن خصوصی با وعده جهانی پوشش سه دهه بعد از 40 درصد از ساکنان این شهرستان در نه دسترسی به شبکه لوله کشی.

در سال 2015 اندونزی دیوان عالی کشور لغو یک سال 2004 قانون آب مصوب اعمال شده توسط بانک جهانی به عنوان بخشی از یک دلار $300 میلیون وام بسته به منظور تسهیل بیشتر خصوصی سازی در سراسر کشور. دادگاه حکم داد که آن contravened مفاد قانون اساسی در حفاظت از آب به عنوان یک مشترک خوب و منجر به نقض حقوق بشر به آب.

در آفریقای بانک جهانی همچنان به فشار برای پیش پرداخت آب متر به عنوان یک راه برای اطمینان از کامل هزینه بازیابی در فقیرترین مناطق. یک 2014 بانک جهانی در گزارش های اعتباری متر در آفریقا استدلال می کند که آنها را تشویق آب و برق به گسترش "خدمات به مناطق فقیر که در آن آنها تا به حال هیچ چشم انداز درآمد." آن را نادیده مجموعهای از تحقیقات بهداشت عمومی نشان دادن مضرات پر هزینه و بهبود استراتژی های مانند اعتباری متر است. برای مثال مطالعات نشان داده اند که افزایش در شیوع بیماری وبا در آفریقای جنوبی پس از معرفی اعتباری آب متر است. آفریقای جنوبی نیز دارای امتیازات بسیار بالا از هپاتیت A یک بیماری منتقل شونده از طريق مدفوع آلودگی آب و مواد غذایی است. در شهر دیترویت که در آن هزاران نفر از خانواده ها شده است خاموش از آب آشامیدنی خود را تامین خود را به دلیل ناتوانی در پرداخت نیز برخورد با هپاتیت یک بحران است. بهداشت عمومی داده ها نشان می دهد پر واضح است که هزینه بازیابی اقدامات محدود فقیر دسترسی مردم به آب بود و قرار دادن جان در خطر قبل از COVID-19.

بانک جهانی و صندوق بین المللی پول به تازگی به اشتراک گذاشته مشترک خود را COVID-19 دیدگاه استراتژی با رهبران آفریقایی. این طرح که شامل موقت بدهی و وام های بدون بهره برای اورژانس, بهداشت پروژه متحده واضح است که "هنگامی که COVID-19 بحران abates آفریقا نیاز به ادامه سیاست اصلاحات است که لازم است برای سرعت بخشیدن به رشد اقتصاد کلان-ثبات اقتصادی و اطمینان میان مدت بدهی پایداری". یک بار دیگر موسسات مالی بین المللی به دنبال آوردن بیشتر سرمایه گذاران خصوصی به معادله. تجارب با خصوصی سازی بیش از دو دهه گذشته نشان می دهد که سرمایه گذاری های خصوصی تنها موجب بالا رفتن فشار ضروری برای خدمات عمومی به سود ساخته شده در هزینه های بهداشت عمومی اولویت ها و نیازهای به طور خاص کسانی که از جمعیت به حاشیه رانده شده.

اگر چه جزئیات این طرح هنوز به تعریف آن روشن است این است که سیستم مالی بین المللی را ارائه نمی کند راه حل های که به نفع جهان در فقیرترین جوامع است. آن است که جهانی کازینو به عنوان توماس سانکارا آن قرار داده و بازی تقلب را به نفع ثروتمند و قدرتمند است.

به مبارزه COVID-19 و هر بیماری همه گیر آخرت ما نیاز به یک جدید عادلانه تر سیستم است که اجازه نمی دهد دولت به قمار دور زندگی از مناطق حاشیه ای و فقیر جمعیت.