از حمله رعد اسا به COVID-19 ما حاکمان کردم ما اشتباه

این سومین روز آخر هفته طولانی. شده است وجود دارد بسیاری از صحبت در مورد 'حمله رعد اسا روح و دولت بریتانیا در حال ارسال سیگنال است که این مستند ممکن است در آینده به پایان برسد. وجود دارد یک درس جالب از این مورد فرضیات ما در مورد رفتار بشر است.

در طول حمله رعد اسا لندن از Anderson پناهگاه های ارائه شده توسط دولت (یک ورق از راه آهن قرار داده شده در یک باغ) و آجر خیابان پناهگاه ثابت ناکافی است. من خاطرات زنده از مدرسه خواندن حساب از نیویورک خیابان آجر پناهگاه در بلفاست بود که رسید و بسیاری از کسانی که در داخل کشته شدند.

وجود دارد یک راه حل واضح برای این کار در لندن: زیرزمینی عمیق بود به اندازه کافی اجازه می دهد تا مردم را به پناهگاه در ایستگاه. و این که در نهایت چه اتفاقی افتاده است. اما تنها پس از یک کمپین بزرگ توسط طبقه کارگر مجاز به استفاده از زیر زمین است. این patrician دولت از روز ترسید که مردم یک بار زیر زمین هرگز بازگشت. آنها را رها کردن شغل خود را زندگی می کنند و قنات زندگی با آقا جان اندرسون پس از آنها پناهگاه بودند به نام شکایت است که این امر می تواند غیر ممکن است برای مردم را به "حفظ ظرفیت تولیدی در انسانهای غارنشین وجود در اعماق زمین".

معلوم شد که patricians در اشتباه بودند. طبقه کارگر می خواستم برای جلوگیری از فاشیسم به اندازه کافی برای نگه داشتن کار و زمانی که بمب افکن گذشت بازگشت آنها به سطح زمین.

جالب توجه این فرض که مردم عادی می شنده ایمنی بیش از کار و هزینه های است که دقیقا مخالف این فرض در مورد مردم رفتار پیش از Covid-19 مستند.

شده است وجود دارد بسیار بحث از نقش "اقتصاد رفتاری" و با ارنج زدن نظریه در به تاخیر انداختن مستند. من نه به عنوان یک شکاک به عنوان بسیاری از آنها با ارنج زدن تئوری. این یک ابزار است که می تواند مورد استفاده قرار گیرد برای خوب یا بد. اما درک تاثیر تصمیم گیری در رفتار چیزی است که منافع من است.

هر روز روزنامه دیلی تلگراف باعث می شود تا کنون بیشتر تیز خواسته است که مستند پایان و زندگی مردم قربانی شود. اما از آن پدید آمده است که این مفروضات است که با تاخیر این مستند در اشتباه بودند: اکثر مردم فکر می کنم سلامت خود است که ثروت خود را. رای گیری به طور مداوم نشان می دهد که مردم می خواهند این مستند به تاریخ و زمان آخرین طولانی تر است.

در 1940s مردم تصور می شد ترجیح می دهند به ایمنی. در 2020s مردم تصور می شد ترجیح می دهند به کار می کنند. Patricians از 1940s در اشتباه بودند. این اقتصاددانان رفتاری از 2020s در اشتباه هستند.

و این که باید همه ما را به دقت فکر می کنم قبل از اینکه ما پایه تصمیم گیری در آنچه ما فکر می کنیم مردم را در هر شرایط داده شده. جناح راست روزنامه های پروژه نشکن اعتماد به نفس است که آنها می دانند که مردم چه فکر می کنم. که اعتماد به نفس است که اغلب نابجا.