پس از همه گیر خواهد شد و ما بازگشت به کسب و کار به عنوان معمول ؟

اما برای تغییر پارادایم به "تنظیم مجدد" سیستم ما را به رها کردن بیش از حد بسیاری از چیزها است. حتی اگر در حال حاضر از نظر جسمی و روانی آسیب دیده در اثر این بیماری همه گیر ما اعلام کنند که ما حاضر به انجام این کار به عنوان به زودی به عنوان نرمال بازده عزیز ما سرمایه داری از مصرف فراغت و همیشگی تحرک باز خواهد گشت. و بنابراین نابرابری. و پس از آن اضطراب به "reincorporate" به "بازگشایی" ما را فراموش کرده اند ما وعده و قول در یک لحظه از ضعف هنگامی که ما مجبور به منعکس چرا که ما ترس از مرگ.

تغییر پارادایم به معنی در میان چیزهای دیگر, توقف رشد نرخ بسیار مخرب برای آب و هوا و زیست کره و ورود به degrowth فرایند به عنوان بسیاری از جامعه شناسان و اقتصاددانان در حال حاضر ادعا می کنند. این به معنی تغییر مدل صنعتی و به حداقل رساندن مصرف غیر ضروری از غیر ضروری و پایان دادن به سوء استفاده مالی اقتصاد با شروع از پناهگاه های مالیاتی. و در همان زمان آن را به معنای پایان دادن به نابرابری های فوق العاده ای نه تنها در بالا بردن استاندارد از کسانی که هیچ چیز اما به طور قابل توجهی کاهش استاندارد از کسانی که مقدار زیادی.

آمار و ارقام گیج کننده

از شواهد مقیاس فاجعه باری از تغییرات آب و هوایی تبدیل شده است غیر قابل انکار برخی از ترسو مدل انتقال برنامه ها راه اندازی شده است با هدف به تدریج رها کردن انتشار گازهای گلخانه ای و حرکت به سمت غیر مبتنی بر منابع رشد مانند اروپایی سبز پیمان.

اما تا آغاز ماه مارس میلیاردها وسایل نقلیه با موتورهای احتراق هنوز هم در جاده ها است. دهها هزار نفر از هواپیما هنوز پرواز در اطراف این سیاره است. در 2019, 90.3 میلیون اتومبیل های جدید به فروش می رسد در سراسر جهان حتی اگر آن را 4 ٪ کمتر از در سال 2018 در 94.4 میلیون. در صبح روز 20 نوامبر سال 2019 به عنوان مثال وجود دارد 11,500 هواپیما پرواز به طور همزمان در سراسر جهان است. چه نقطه از داشتن به طور متوسط 154 روزانه پرواز بین سیدنی و ملبورن با توجه به 2017 داده ؟ و آنچه که منطق پشت این واقعیت است که 83.7 میلیون گردشگر وارد کشور اسپانیا در سال 2019 بیش از 80 درصد از آنها را در هیئت مدیره هواپیما ؟ نیست 65.7 میلیون گردشگران که برای بازدید نیویورک در سال 2018 بیش از حد بسیاری از ؟ و آنچه در مورد ده ها تن از جدید فرودگاه های بی شماری کیلومتر از بزرگراه میلیاردها حیوانات ذبح بی پایان هکتار از جنگل deforested?

اگر چه این آمار و ارقام باید علت سرگیجه و آنها به طور کلی تصور می شود "عادی" است و به این "نرمال" که ما آرزوی بازگشت هر چه زودتر بهتر.

دلیل: چه کسی در میان ثروتمندان و طبقات متوسط در حال رفتن به طور ناگهانی به پرواز در هواپیما خود را خانه دوم خود استخرهای شنا کروز خود را کشتی ؟ و کسی که در میان محروم است رفتن به جلوگیری از خواب از دستیابی به یک روز برای خود و یا برای خود و خانواده و برخی از این امتیازات که سیستم وعده حتی اگر آن را تقریبا هرگز برآورده شدن آنها ؟

سیستم ما پر است از تناقضات اما Schumpeter در حال حاضر گفت که ماهیت سرمایه داری است تخریب خلاق. شاید بسیاری از شما گرفته اند استفاده از قرنطینه به درخواست خود سوالات عمیق, اگر چه من فکر نمی کنم که Covid-19 به اندازه کافی قوی است برای تغییر همه چیز. بیش از یک نفر را به پیشنهاد برای اصلاح, و من امیدوارم که این خواهد شد که برخی از تاثیر بر آینده سیاسی رفتار. برای مثال در دموکراسی های ما که در آن ما را ببینید که آیا کسانی که به طور جدی متعهد به تغییر مدل برنده خواهد شد یا گرایان و populists که متعهد به تعمیق آنچه ما اعتماد به خدا و مرزها و دیگران که اذیت خواهد شد.

آنچه تقریبا مسلم است که به محض اینکه ما را به عنوان بسیاری از ما ممکن خواهد شد رفتن به ساحل. پس از همه ما اعضای یک ارکستر است که ادامه خواهد داد به بازی در حالی که کشتی در حال غرق شدن است. اما پس از coronavirus فاجعه می تواند صادقانه بپرسید: جدید نرمال بود کسب و کار به عنوان معمول و یا یک فرصت برای شروع به تغییر, به طور جدی, پارادایم تمدن ما?