'شما احساس می کنید مانند در زندان در اینجا': تصور آینده در لبنان از طریق سوریه چشم

پناهندگان سوری من به صحبت کرد و در لبنان اغلب مقاومت به عنوان طولانی به عنوان آنها می تواند قبل از تصمیم به ترک سوریه است. آنها در مورد آنچه که آنها استفاده می شود به می خواهید در زندگی و آنچه اتفاق افتاده بود را به رویاهای خود را آرزوها و جاه طلبی های خود در زمینه جنگ و آوارگی و تبعید. آنها اشتیاق برای یک زندگی ارزش زندگی و به شدت برای آنها از دست داده بود – یک خانه امن و با وقار جایی برای زندگی می کنند. جوان مردم مشتاق به شروع یک خانواده را به پایان قطع تحصیل و یا کار در یک حرفه خاص است. پدر و مادر به دنبال آموزش و پرورش برای فرزندان خود. فعالان در مورد خواب دموکراتیک سوریه که در آن دولت را در نهایت آن را در خدمت شهروندان است.

در یک زمینه که در آن بسیاری از دست داده بود بیش از حد خانواده های گرامی در روابط اجتماعی آنها را ترک کرده بود. خانواده ماند نزدیک به هم. در همان زمان که زنان بیشتر به حال به کار هنجارهای جنسیتی بودند در حرکت است. جنگ تغییر جوان چگونه با مردم تعامل و آنچه زنان می رود و می خواستم از زندگی خود را.

"من خواهد بود ضعیف در اروپا ضعیف تر از در لبنان'

سوری' زندگی آرمان مهمتر تحت تاثیر قرار چگونه آنها فکر می کردند در مورد مهاجرت. "من آرزو می کنم که سوریه تغییرات را در یک جامعه آزاد. که وجود دارد این است که دولت برای شهروندان خود را که وجود دارد این است که دموکراسی به طوری که ما می توانیم ساخت آن و بازگشت به آن" گفت: Amr یک مرد جوان است. Amr زندانی شد پس از شرکت در تظاهرات در سال 2011 و او را ترک سوریه پس از پدر و مادر خود را دریافت و هشدار داد که نیروهای امنیتی به دنبال او. او گفت که تنها بازگشت به سوریه وجود دارد, امن مناطق تحت کنترل مخالفان.

Amr می بیند کار خود را در میان پناهندگان سوری جوامع به عنوان یک راه برای ادامه فعالیت خود را از خارج از کشور – به عنوان یک راه برای بخشی از اجتماعی و سیاسی را تغییر دهید. داشتن یک گسترده ای در شبکه های اجتماعی در میان جوانان لبنانی او احساس می کند از نظر فرهنگی در بیروت. او معتقد است که او می تواند یک فعال تر و مفید از زندگی در لبنان از در اروپا است. به عنوان یک فعال Amr نیز احساس مسئولیت شخصی برای پناهندگان سوری. "من در زمان و موقعیت است که ما به عنوان فعالان تا حدودی یک دلیل برای سوریه در لبنان است. نه به این دلیل بزرگ است اما ما با کمک" او گفت:. "همه فعالان به اروپا رفت و تنها ترین آسیب پذیر باقی ماند. که باید با آنها کار می کنند? که باید تقاضا حقوق ، در پایان صحبت Amr صحبت در مورد عزم خود را برای تحصیل علوم سیاسی در آینده – و نه یک برنامه آسان به درک در لبنان به عنوان بزرگ ترین دانشگاه های خصوصی هستند و گران حتی به صورت مقیم قانونی.

'زندگی در اینجا... شما اجرا شما اجرا می شود و هیچ چیز به شرح زیر است, در اینجا این است که هیچ چیز به سوی آینده"

توانایی فرار و یا مهاجرت نامنظم است به توان بی پرده در مورد آن موضوع پول و شبکه های اجتماعی است. قاچاقچیان که می توانید با خیال راحت عبور داخلی و خارجی از مرزهای ارزان نیست. تعداد نسبتا کمی از سوریه موفق شده اند به ترک لبنان از نظر قانونی یا از طریق یکی از آژانس پناهندگان را اسکان مجدد برنامه ها و یا دستیابی به یک ویزا یا کمک هزینه تحصیلی. انجام این کار به صورت تصاعدی سخت تر زمانی که یکی فقیر است – یکی از راه های بسیاری از جنگ تشدید نابرابری. تجارب تلخ و فقر نه تنها کاهش افراد توانایی آرزوی آینده ای بهتر بلکه اجبار مردم در اقدامات که امن نیست. برخی از مردم سوریه توصیف شرایط زندگی خود را به عنوان بسیار دشوار است که آنها در بازگشت به سوریه حتی اگر آنها آن را باور نمی کند امن بود. دیگران اجتناب شود تصور آینده در همه. آنها تا به حال دیده می شود امید خود را شکسته بیش از حد بسیاری از بار به جرات به آن فکر می کنم.

وقتی که من پرسید که مریم در مورد آینده او بخواهد چشمان خود را ملاقات من با یک بی ایمان خیره. "من قسم می خورم من تصور نمی هر چیزی" او گفت:. "هر روز که می آید بدتر از قبل. ما می ترسند در مورد روز آمده است به دلیل وجود دارد هیچ چیز خوب در آینده بدترین راه است. ما افسرده شدم, فکر کردن, فکر کردن. آن را کمک نمی کند ما با هر چیزی است." Maryam است که 39 ساله و مادر سه از حمص سوریه که زندگی در یک محله محروم در طرابلس لبنان در شش سال گذشته. از من خواست او را به مقایسه زندگی خود را قبل از جنگ به زندگی خود در لبنان در حال حاضر. "ما متعلق به یک خانه شد, مبله, شما خوش و خرم زندگی در کشور خود را," او گفت:. "سپس ما به اینجا آمد به زمین. در سوریه به خانه خود شد مال شما متعلق به آن است. هر آنچه که شما را در خانه خود می گفت: "من هستم پایدار'. در اینجا آنها می توانند فقط پرتاب شما را از خانه خود و یا افزایش اجاره بها."

مریم شرایط زندگی بسیار مخاطره آمیز هر دو از نظر قانونی و مالی. او دو پسر در سن 14 و 22 هرگز به مدرسه رفت و در لبنان و مشغول به کار بودند به دیدار با خانواده های روزانه نیاز دارد. شوهرش مشغول به کار به عنوان روز کارگر در ساخت و ساز ترک او را بدون هر گونه درآمد در طول ماه های زمستان. با وجود تلاشهای خانواده می تواند هزینه های تجدید پروانه اقامت. او به من گفت که آنها یک بار با توجه به امکان اسکان از طریق کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل اما در حال حاضر پس لازم بود که او را به ترک پسر ارشد او ، "من ترک من ترک من برادران و خواهران من در سمت چپ تمام جهان است," او گفت:. "و پس از آن من باید ترک ، من نمی خواهد آنها را ترک،" این چپ آنها را با چند گزینه: اقامت نامنظم در لبنان و یا تلاش برای حرکت به سوریه که در آن مریم برآورد آنها هرگز امن تا زمانی که بشار اسد در قدرت باقی می ماند. به عنوان یک نتیجه او حاضر به فکر کردن در مورد آینده است.